میانگین زمان‌ تداوم تغییرات الکتروکاردیوگرافی در بیماران مبتلا به آنژین ناپایدار

¯چکیده زمینه : بر اساس ‌برخی منابع تداوم تغییرات الکترو کاردیوگرافی به‌مدت بیش از 12 ساعت بعد ازکنترل درد می‌تواند نشانه سکته قلبی بدون موج Q باشد. هدف : مطالعه به‌منظور ارزیابی میانگین مدت زمان تداوم تغییرات ایجاد شده در الکتروکاردیوگرافی بیماران مبتلا به آنژین ناپایدار انجام شد. مواد و روش‌ها : مطالعه به صورت مقطعی در سال1380 انجام شد. افراد مورد مطالعه 34 نفر بودند که از میان بیمارانی که با تشخیص آنژین ناپایدار در بخش سیسییو بیمارستان نور اصفهان بستری شده بودند، به طور تصادفی انتخاب شدند. معیار انتخاب بیماران تغییرات جدید قطعهST و موج T در الکتروکاردیوگرافی و رد شدن سکته قلبی حاد توسط آزمایشهای آنزیمی نظیرCPK-MB, LDH وTotal CPK بود. افراد دارای سندرم ولف پارکینسون وایت، بیماری‌های غدد بزاقی، مصرف داروهای ضد آریتمی و ضدآنژینی، بلوک شاخه‌ای چپ، مصرف دیژیتال و اعمال جراحی اخیر (که همگی ممکن است باعث تغییرات موج T و قطعهST شوند) از مطالعه خارج شدند. بیماران پس از ترخیص تا 3 ماه بعد پیگیری شدند. یافته‌ها : میانگین مدت زمان تغییرات الکتروکاردیوگرافی در این بیماران 7±65/28 روز بود. میانگین تداوم تغییرات قطعهST 24±7/14 روز و میانگین تداوم تغییرات موج T، 38±1/30 روز بود. حداقل تداوم تغییرات الکتروکاردیوگرافی در بیماران 1 روز و حداکثر آن90 روز بود. 8 بیمار آنژیوگرافی شدند که 7 نفر از آنها آنژیوگرافی غیر طبیعی داشتند. آزمون آماری همبستگی رابطه معنی‌داری بین زمان باقیماندن تغییرات الکتروکاردیوگرافی و شدت گرفتاری عروق کرونر و همچنین میزان بروز عوارض بعدی نشان نداد. نتیجه‌گیری : باقیماندن تغییرات در الکتروکاردیوگرافی ممکن است در مراجعههای بعدی بیماران موجب اشتباههای تشخیصی شود. لذا دراین‌گونه موارد باید به علائم بالینی توجه بیشتری نشان داد و از سایر روش‌های تشخیصی پیرابالینی کمک گرفت.